People, technology and life

Category: Blog (Page 8 of 16)

6 Meeting and connecting

How many friend request did you get today? How many people wanted to add you to their contacts on LinkedIn, Facebook, Foursquare? Or how many people have decided to follow what you are doing through your Twitter account? It seems that everybody wants to connect. Even people you had completely forgotten about, now send you requests to be part of your life once again.

Meeting and connecting is an obvious trend if we look at what drops into our mailbox every day. However, the trend is much bigger than that. It is not just about the number counts on your favorite social network, even though most of them have started out that way. More and more it is about really making a connection and expecting others to do so as well. And the value for your organization is defined by the way in which you can meet that last criteria.

You might have heard about the value of social media for your organization. You might have heard about creating a group of loyal followers through Twitter and about gathering fans on Facebook. As if it were something magical that, through simple deployment will have people flocking your sites and desperately waiting to hear your every word. Let me burst that bubble for a moment, because that is not how it works. If you did not have your biggest fans standing outside your office waiting for your latest news, neither will they do that now.

The question then is, how does it work and how can we make the most of this trend? Meeting and connecting is about connecting on a relational level. It is no use just broadcasting how wonderful you and your products are. It is about meaningful conversation and how your fans can connect. It is looking at what they are talking about and how you can add to their conversation. It is about listening to their opinions and taking action. It is about being approachable and letting them know that you are there for them. And when you make those steps, that is when connecting really becomes connecting to them.

You might think all of this is a huge amount of work. Listening to people online, monitoring what is said about you, engaging in conversation and all that. That will cost you a lot of time and time equals money. So, the obvious would be to just skip this trend and move on to the next one. After all, just publishing news on your site, press releases and running an ad campaign should cover the exposure you are looking for. And that is where the advantage you might have had, turns into a disadvantage. Yes, having meaningful conversations with an audience will take time and money. But the results of building meaningful relationships with your target audience will deliver more than advertising ever will. It will turn a good part of your audience into ambassadors for you. They will testify to the way you have helped them achieve what they wanted. They will testify how you listened to them and solved their problems and they will tell their connections that if they ever need something similar, they should go to you.

So, what does this mean if you have a dealership and you are trying to move your cars? Basically, it means that just putting the makes, models, years and mileage on a twitter account will not get people flocking your dealership. But if you hear online that someone is looking for an MPV, a response from you might just sell that car. And responding to online questions on your brand and on general questions on car maintenance will grow your reputation as the best place to go. And you will see people answer that with a positive advice to others online to be in touch with you, to ask you questions or to check out a car that you have. And your audience will be happy to be in touch with you. Mainly because you show them that you are pleased to be in touch with them.

Show your customer you care, by connecting to them in the way you would like to be connected with. That is the least they deserve as they are the reason for your organization to be successful.

This post is part of a series on 10 social trends that can help you get your point across. For more information or a tailored advice on what could be your opportunities, get in touch on arne@arnehulstein.nl

#LeWeb10: Renault’s Carlos Ghosn: we zullen de auto veranderen

Mensen die auto’s maakten, waren echte pioniers in de begindagen. En in die tijd heeft Renault veel innovaties doorgevoerd. Maar hoewel het web snel ontwikkelt, is dat met auto’s nu wel anders. Veel jongeren hebben nu het idee dat auto’s meer nadelen hebben dan voordelen. Dat betekent dat automakers zichzelf moeten veranderen, want ze zijn nu gericht op het maximaliseren van winst. Dat is waar we ons de afgelopen jaren erg op hebben gericht. Het resultaat is dat we erg goed zijn geworden in het automatiseren en het optimaliseren van productieproces. In 1990 kon een Renault 19 ongeveer 700km rijden zonder te tanken. In de Megane, de opvolger op dit moment, hebben we het over 1300 kilometer en over een paar jaar kan deze auto waarschijnlijk een afstand van 1600 kilometer afleggen zonder tanken.

Dat zijn natuurlijk leuke cijfers, maar het is moeilijk om over de afgelopen jaren een radicale verandering bij de auto’s te zien. Een belangrijke reden hiervoor is dat het verlangen in de markt is gebleven. Het gaat gebruikers er nog steeds om dat ze zichzelf kunnen verplaatsen. Om die reden zal het platform “auto” blijven bestaan. Daarom zeggen de prognoses ook dat er in 2020 meer dan 2 miljard auto’s in de wereld zullen zijn. Daarom zijn Renault en Nissan zich ook gaan richten op de massaproductie van de zero emissie auto tegen een betaalbare prijs. De elektrische auto noemt hij een doorbraak op het gebied van zowel de organisatie en techniek in de toekomst. Het verandert ook de manier waarop auto fabrikanten in contact staan met de omgeving en de overheid.

Renault en Nissan hebben hard gewerkt om de elektrische auto te ontwikkelen. Er werken nu meer dan 2000 mensen in de organisatie aan elektrische auto’s en ruim 4 miljard is geïnvesteerd. En het nemen van het risico lijkt zich terug te betalen, want de hele productiecapaciteit voor de Leaf is intussen besproken. Meer dan 70.000 mensen hebben in Japan al vooringeschreven voor een Leaf. In de toekomst zullen de prijzen ook behoorlijk gaan dalen. Het is te vergelijken met de ontwikkeling van de mobiele telefoon. Aan het begin wogen mobiele telefoons kilo’s, duurde het 10 uur om ze op te laden en waren ze onhandig in gebruik. Maar de elektrische auto die nu wordt gepresenteerd is beter dan de eerste mobiele telefoons.
De elektrische auto zal zichzelf ook op een hele andere manier gaan ontwikkelen. Denk an applicaties voor auto’s. Hier zijn nog ongekende mogelijkheden. Het verschil is wel dat er goed nagedacht moet worden over veiligheid. Als je iPhone een keer hapert, dan is dat niet erg. In een auto is dat een groot veiligheidsrisico. Daarbij zijn overheden ook vooral gespitst om ervoor te zorgen dat de bestuurder niet of geleid kan worden in de auto.

De automarkt moet opnieuw bedacht worden. Het is een markt die elk jaar ruim drie triljoen euro’s omzet. Die markt en zijn consumenten verander je niet in vijf jaar, maar het zal gaan veranderen. Innovatie gaat altijd over het opnieuw inrichten van de toekomst en het nemen van risico’s. De autofabrikanten hebben nu een hele mooie kans om de auto opnieuw te definiëren.

Toen Carlos jong was, was de auto het ding dat je het allerliefste zou hebben. Nu is dat de mobiele telefoon. Dat is de verandering die er ligt.

De opening van Carlos Ghosn:

En de Q&A met Loïc LeMeur:

Watch LeWeb live on the live stream

Today is the first day of LeWeb, the web conference in Paris that everyone is, or should be, talking about. If you can’t be there for whatever reason, fear not, you can still take part in all the talk. You can follow everything at LeWeb through their live stream.

This is the live stream for the Plenary:

This is the live stream for the Startup competition on Wednesday:

Getting ready to go – are you coming?

I am really looking forward to this. Tomorrow I’ll be leaving to LeWeb with Erno Hannink. Four days of Paris, I won’t have time to see the Eiffel Tower and only glance at the Notre Dame in passing, and I am over the moon about it.
I am really looking forward to the LeWeb conference this year. Naturally I will be writing about what I hear and what I come across. You can find my posts here and on pitchstops.com.

If you are at LeWeb and would like me to do a video interview or write about you, just come up to me and let me know. Give me a shout on Twitter and lets make an impact starting at LeWeb.

LeWeb, bloggen en de wereld verbeteren

Ja, ik ga naar LeWeb dit jaar. Het is een tijdje geleden dat ik naar een groot evenement ben geweest en ik heb er zin in. LeWeb is altijd een conferentie waar veel over gesproken wordt en waar je veel inspiratie op kan doen voor nieuwe projecten, maar ook over de richting van onze online toekomst. Ik ben benieuwd naar de presentaties van gevestigde online diensten als Facebook, Twitter, Google, MySpace, Yahoo en anderen. Maar ik ben vooral benieuwd naar het streven om online te richten op onze persoonlijke wensen. Onze wens om fit te zijn (RunKeeper), om zonder emissies de wereld rond te vliegen (Solar Impulse) en om de wereld te verbeteren voor mensen die anders geen kansen zouden krijgen (Homeless World Cup).

Ik heb een hart voor mensen en voor de wereld. Ik ga naar LeWeb om te kijken hoe we samen “de dialoog met de klant” ook uit het marketing jargon kunnen trekken en om te zien of we de technologie kunnen gebruiken om onze wereld te verbeteren. Voor onszelf en voor anderen. Om er samen duurzamer, socialer, hartelijker, enthousiaster en beter van te worden. Dat is ook het verhaal dat ik wil delen. Ik zal schrijven over LeWeb en ik zal ook zeker weer wat video interviews gaan doen.

Ken jij startups met een visie om (online) technologie in te zetten om onze wereld duurzamer, socialer, hartelijker, enthousiaster en beter te maken? Of ken je mensen die hier een duidelijke visie over hebben? Ben je in Parijs? Of kunnen we elkaar ergens onderweg ontmoeten voor een kort interview? Laat het me dan weten via mijn blog of via arne [@] arnehulstein.nl. Deel je visie met de wereld. Op LeWeb, maar ook daarvoor en daarna.

“Beste relatie,”

Beste relatie,

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar zodra ik een mail binnen krijg met “Beste relatie”, dan krijg ik eigenlijk al de kriebels. En dat zit hem in die aanhef. Ik heb namelijk altijd geleerd dat je een relatie hebt. Niet dat je een relatie kunt worden. Wel brandweerman, visser of salesmanager.

Als je een relatie hebt, dan heb je interesse in elkaar. Dan praat je met elkaar en probeer je de ander te helpen zijn doelen te bereiken. In een relatie breek je niet in als iemand iets aan het doen is, om de ander dan iets op te dringen. In een relatie zit er balans tussen “jij” en “ik”.

Dat zit niet in deze aanhef. Ik bèn een relatie. En dat is duidelijk wat anders. Het lijkt er namelijk op dat het zijn van een relatie de tegenpartij een bepaald overwicht over mij heeft. Zo hoef ik niet meer met mijn naam aangesproken te worden. “Beste relatie” is namelijk heel gemakkelijk te vertalen naar “He, jij daar!” Na deze opdringerige aanhef wordt ik ook geacht om al mijn aandacht aan de tegenpartij te geven. Over het algemeen over een onderwerp waar ik geen interesse in heb, op een moment dat het niet uitkomt. Daar is maar een remedie tegen. Delete.

Mag direct mail dan niet? Natuurlijk wel. Maar als je een direct mail wilt versturen, stuur dan niet dezelfde mail naar iedereen waarvan je ooit het mailadres te pakken hebt gekregen. Probeer iedereen persoonlijk aan te spreken. En dan niet alleen door het gebruik van hun naam, maar ook door informatie te geven over onderwerpen die interesseren. En dat zijn niet je aanbiedingen. Dat zijn de thema’s waarvan je kunt zien dat er interesse in is bij een specifieke ontvanger. En als je dat goed doet, dan verdien je het recht om gelezen te worden.

Read it and share it

Today I saw a tweet pass by about libraries and ebooks. Right away it triggered my brain. In the old days, I would share my books with my friends. I would read it and when I thought it was a good book, I would recommend it to others and often give it to them to read. In the old days, we all thought that was a great way of sharing great books. As a matter of fact, I am still reading a great book in that same way.
But now things are different. As sharing now means that I will have to create a copy of my book to give to you, sharing has become theft. Sadly this means that I am not allowed to share my newly bought ebook with anybody. Such a shame.
I can understand the reasoning most publishers will have. However, doesn’t this mean that we need to look for new ways to share? It could be time for a user generated library. One that I can commit ebooks to, which I can then share with a link to my friends. They should be able to commit the link to their ebook reader and read away. In the same way I would be able to browse the collection to find the book I would like to read. And to make sure the authors make a buck, I would be more than happy to pay something like €40 to be a member and to be able to read the books others are sharing. After all, that is what I pay for my ‘regular library’-card as well. It could all be so simple and we could still share what we love.

Je hebt er maar een nodig…

Steeds meer wordt er over experience marketing gepraat. De ervaring of het gevoel dat hoort bij een merk, een product etc. Een nieuwe kreet voor iets dat eigenlijk al ouder is dan de weg naar Rome. Want ook je oma kwam al jaren bij die ene winkel, omdat het personeel daar zo aardig was, omdat het er zo lekker rook of omdat de kwaliteit gewoon net wat beter was dan ergens anders.

Vandaag is dat niet anders. Zorgvuldig wordt een imago opgebouwd, worden winkels ingericht, worden advertentie campagnes opgezet en folders gedrukt. Alles precies in lijn met het imago dat rondom het product of de winkel moet passen. Goedkoop, luxe, gezellig, elite, innovatief of misschien lekker romantisch. Alles kan ingepast worden in een concept. Het personeel krijgt instructies en alles is klaar voor de klant.

En dan heb je er maar eentje nodig. Een zorgvuldig opgebouwd beeld is zo sterk als zijn zwakste schakel. En als een van die schakels het begeeft, dan stort het hele beeld roemloos in elkaar.

Vandaag was mijn zwakke schakel een medewerker van de MediaMarkt. Al jaren loop ik daar regelmatig binnen met mijn rugzak met laptop. Natuurlijk loop ik direct voorbij de kluisjes, want ik ga mijn apparatuur natuurlijk niet in een plexiglas doosje stoppen. In al die jaren ben ik daar ook nog nooit op aangesproken. Omdat ik tegenwoordig een iPad heb reis ik nu wat lichter en is de rugzak vervangen door een schoudertas. Na een prettig gesprek met een MediaMarkt medewerker over oortelefoons voor de iPhone, liep ik door richting de computers. Op dat moment was ik al zeker een twintig minuten in de zaak mèt mijn tas. Opeens komt er een man met grote passen op mij afgestormd. “U màg de winkel niet in met uw tas. U MOET die DIRECT in een kluisje zetten.” Enigszins verbaasd probeerde ik de man duidelijk te maken dat ik geen zin had om mijn tas met iPad en andere apparatuur in een kluisje te stoppen. “Dàt is uw keuze” kwam daar direct overheen, maar direct weer met de mededeling dat ik dan direct de winkel uit moest. Uiteraard ben ik direct met alle vormen van genoegen vertrokken. Jammer, want ik had nog wat spullen willen halen, maar dat doe ik nu maar ergens anders. Blijkbaar ben je met een schoudertas direct een winkeldief en met een rugzak niet. Het was in ieder geval een heel kort onderhoud dat voor mij de hele MediaMarkt experience tot de grond heeft afgebroken. Jammer.

Niet elke klant past in een hokje. Niet iedere klant past dus ook binnen de regels die er voor je organisatie opgesteld zijn. Soms moet je even wat flexibeler zijn. Jaren geleden heb ik dat ervaren bij K-Mart in Amerika. Hoewel de policy hetzelfde als bij de MediaMarkt, bracht ik ook daar mijn tas mee naar binnen, omdat daar mijn reisdocumenten in zaten. Toen de beveiliging het opmerkte werd ik vriendelijk verzocht om de tas toch af te geven. Op mijn weigering vroeg de beveiligingsman of ik nog veel dingen nodig had in de winkel. Daarna bood hij mij aan dat ik kon opzoeken wat ik nodig had, als hij mij op korte afstand mocht volgen. Zo heb ik bij K-Mart toch nog omzet opgeleverd en kon zelfs sneller door de kassa.

Nu op zoek naar een goed alternatief voor de MediaMarkt.

Google wave ripples and stops

Sad news today as the official Google Blog has brought the announcement that Google will no longer be developing Google Wave and that the plug will finally be pulled at the end of this year. The reason mentioned is the low adaptation of Wave by the community. As true as this is, the problem is not just with the community. I believe the problem runs deeper where Google has launched some great technology that just has not been developed far enough to be at a stage where everyone can use it. There are still too many flaws that need addressing, but if those would be taken care of, I believe Wave could have been a killer technology for Google offering organizations a whole new way of communicating with their target audiences.

Even earlier today I was still singing Wave’s praises. To my credit that was still some two hours before the plug was officially pulled. I still see Wave as a great solution to anyone who would be having customer interaction for instance. It would offer a great opportunity to receive a customers’ question, have the question travel the organization, post the answer and still have a log of all that has happened for future reference.
I could also see it replace email with collections of ongoing conversations instead of mails with cc’s, bcc’s, long quoted texts etc. I would have loved to see email disappear in favor of a technology like Wave as it is just so much more natural. Twitter for short interactions, Wave for longer ones where both can represent dialogues.

But alas, it has been decided that it will never be. Fortunately, everything connected to Wave has been opened up as open source technology, but large scale adaptation seems to be further off than ever now. Anyhow, I am off to my Wave inbox now as I have one awesome new project running and that gets managed from a wave. It will probably be my last, but at least I get to enjoy it for a little bit longer…

Verontwaardigd over de huldiging? Tijd voor actie NOS!

Sinds bekend is geworden dat de KNVB de rechten voor het uitzenden van de huldiging heeft verkocht aan SBS, heerst er  verontwaardiging op de verschillende sociale media. En daar zijn natuurlijk ook wel redenen voor. Maar dit is tegelijk de mogelijkheid voor de NOS om de kracht van haar sociale netwerk te laten zien. Miljoenen genieten van haar uitzendingen via de televisie, maar ook via het internet en de mobiele applicaties trekt de NOS veel kijkers. Het zou dan toch ook prachtig zijn als de NOS er nu voor zou kiezen om de KNVB in haar oranje hemdje te zetten door alsnog een uitzending te maken op basis van beelden die door haar netwerk worden verzorgd. En het is niet onmogelijk. Misschien is de kwaliteit van de beelden niet altijd wat we van de NOS in HD gewend zijn, maar het gevoel van ‘aanwezig zijn’ en ‘saamhorigheid’ krijg je natuurlijk ultiem als je vanaf honderden mobiele telefoons een verslag voorgeschoteld krijgt gestuurd vanuit de NOS regie met commentaar van Jack van Gelder en de andere vaste commentatoren.

NOS, ga ervoor! Er zit meer in het oranjelegioen dan de onderhandelingen over een sublicentie jullie kunnen bieden.

(Wil je meedoen of vind je dat de NOS het gewoon moet doen, laat dat dan weten op twitter of hier in de comments.)

57 channels and nothing on

57 channels and nothing on
Watching TV is a particularly frustrating activity. I seldom really watch TV and if I do, it is frustrating. No, not because of the commercials. Simply because when I have time to watch the TV there usually is nothing on that is worth watching. It is amazing to see that TV schedules seem to be focused on making sure nothing worth watching is going to be on when I am free to watch.
The strange thing that we have grown to accept is that the TV dictates our lives. If you want to see a movie, you have to sit in front of the box at the time the programmers decided it has to be showed. I know people who have a television schedule. They sit down on Monday to watch this, this and this and then Tuesday is off, Wednesday it is this and so forth. In the Netherlands, having an evening coffee usually coincides with the eight o’clock news and nobody seems to remember which one claimed that timeslot first.
TV is an entertaining medium is the mantra. So, it is entertainment that you can consume passively. If it does not coincide with times you are available, you should get yourself a harddisk recorder the suggestion goes. Is that what we have come up with in this day and age? I have tried that with VHS and believe me, it didn’t work.
In my opinion, TV channels are a thing of the past. something that we need to get rid of as soon as possible. I want a TV with just one channel. My channel. A channel where I select what I want to watch and what broadcaster I get it from. So I might want to see the latest updated news broadcast at seven and then watch a movie, followed by an episode of a series and finishing the night with a documentairy. Or when I feel like something else, I want to be able to select that. I want to be the boss of my TV. I want to tell it what I want to watch when. And in my opinion TV broadcasters should listen to this trend more. I don’t just want to see the same program half an hour later, if facts change, I want to see an updated news broadcast. Commercials I am not bothered about, though if prompted I might want to pay a little money to watch a movie without them. But I want to be able to decide what I do with my time and when I watch what on my digital tv. My.Channel, please launch

Watching TV is a particularly frustrating activity. I seldom really watch TV and if I do, it is frustrating. No, not because of the commercials. Simply because when I have time to watch the TV there usually is nothing on that is worth watching. It is amazing to see that TV schedules seem to be focused on making sure nothing worth watching is going to be on when I am free to watch.

The strange thing that we have grown to accept is that the TV dictates our lives. If you want to see a movie, you have to sit in front of the box at the time the programmers decided it has to be showed. I know people who have a television schedule. They sit down on Monday to watch this, this and this and then Tuesday is off, Wednesday it is this and so forth. In the Netherlands, having an evening coffee usually coincides with the eight o’clock news and nobody seems to remember which one claimed that timeslot first.

TV is an entertaining medium is the mantra. So, it is entertainment that you can consume passively. If it does not coincide with times you are available, you should get yourself a harddisk recorder the suggestion goes. Is that what we have come up with in this day and age? I have tried that with VHS and believe me, it didn’t work.

In my opinion, TV channels are a thing of the past. something that we need to get rid of as soon as possible. I want a TV with just one channel. My channel. A channel where I select what I want to watch and what broadcaster I get it from. So I might want to see the latest updated news broadcast at seven and then watch a movie, followed by an episode of a series and finishing the night with a documentairy. Or when I feel like something else, I want to be able to select that. I want to be the boss of my TV. I want to tell it what I want to watch when. And in my opinion TV broadcasters should listen to this trend more. I don’t just want to see the same program half an hour later, if facts change, I want to see an updated news broadcast. Commercials I am not bothered about, though if prompted I might want to pay a little money to watch a movie without them. But I want to be able to decide what I do with my time and when I watch what on my digital tv. Broadcasters, please launch My.Channel.nl.

De heffing is geweldig. “Overheid, help!”

De heffing is geweldig. “Overheid, help!”
Vandaag stond in Trouw te lezen dat de commissie Brinkman vandaag adviseert om een heffing op internetaansluitingen in te stellen vanuit de overheid. De heffing moet gebruikt gaan worden om innovatieve initiatieven in de krantenwereld te financieren. In april besloot de Stichting Onderhandelingen Thuiskopievergoeding (SONT) al om een heffing in te voeren op digitale opname en afspeel appraratuur met een opslagmogelijkheid. De heffing is geweldig.
Het klinkt misschien wat overdreven, maar ehct, de heffing is geweldig. De heffing is het enige middel dat er voor zorgt dat een verouderd businessmodel toch kan blijven renderen. Want uiteindelijk komt het daar op neer. Het internet is immers niet nieuw. De kranten hebben al heel lang aan zien komen dat er andere maniere van nieuwsgaring gaan ontstaan. Ze konden op hun klompen aanvoelen dat het businessmodel dat is ontstaan rond 1605 met Relation, wellicht de 21e eeuw niet zou gaan overleven. Ook omdat het delen van nieuws via het internet al een van de meest populaire activiteiten was.
Op een andere manier geldt hetzelfde voor artiesten. De structuren die de afgelopen eeuw zo succesvol zijn geweest, worden langzaam onderuit gehaald door het gemak van downloaden en bestandsdeling. Ook hier konden de platenmaatschappijen al jaren geleden aan zien komen dat de huidige manier van verkopen langzaam zijn einde zou gaan vinden. Half jaren negentig waren muziek en films al te vinden via de ftp sites van diverse universiteiten. En hoewel de kwaliteit toen nog te wensen overliet, was te voorzien dat dat binnen afzienbare tijd zou gaan veranderen.
Op het moment dat je geconfronteerd wordt met een verouderd businessmodel en teruglopende inkomsten, kon je maar twee dingen doen. Je kon erin berusten en langzaam ten onder gaan, of je kon je schouders er onder zetten en een nieuw model maken om weer geld te verdienen. Nu is er de derde optie. Je gaat naar de overheid, je klaagt en je stelt een commissie in. De commissie brengt dan een advies uit voor een heffing, zodat je niet zelf hoeft te investeren in een nieuw businessmodel voor je product. Ideaal. Maar als ik heel eerlijk ben, dan zie ik dat niet als meer dan een doekje voor het bloeden. Want succesvolle ondernemingen en succesvolle producten komen voor uit visie. Vanuit die visie komen ook de mogelijkheden om geld te verdienen met je product. En mocht dat niet meteen lukken, dan pas je je businessmodel wat aan, net zo lang tot je verdient. Want consumenten zijn best bereid om te betalen, als het maar is voor iets waarin ze waarde zien.

Vandaag stond in Trouw te lezen dat de commissie Brinkman vandaag adviseert om een heffing op internetaansluitingen in te stellen vanuit de overheid. De heffing moet gebruikt gaan worden om innovatieve initiatieven in de krantenwereld te financieren. In april besloot de Stichting Onderhandelingen Thuiskopievergoeding (SONT) al om een heffing in te voeren op digitale opname en afspeel appraratuur met een opslagmogelijkheid. De heffing is geweldig.

Het klinkt misschien wat overdreven, maar ehct, de heffing is geweldig. De heffing is het enige middel dat er voor zorgt dat een verouderd businessmodel toch kan blijven renderen. Want uiteindelijk komt het daar op neer. Het internet is immers niet nieuw. De kranten hebben al heel lang aan zien komen dat er andere maniere van nieuwsgaring gaan ontstaan. Ze konden op hun klompen aanvoelen dat het businessmodel dat is ontstaan rond 1605 met Relation, wellicht de 21e eeuw niet zou gaan overleven. Ook omdat het delen van nieuws via het internet al een van de meest populaire activiteiten was.

Op een andere manier geldt hetzelfde voor artiesten. De structuren die de afgelopen eeuw zo succesvol zijn geweest, worden langzaam onderuit gehaald door het gemak van downloaden en bestandsdeling. Ook hier konden de platenmaatschappijen al jaren geleden aan zien komen dat de huidige manier van verkopen langzaam zijn einde zou gaan vinden. Half jaren negentig waren muziek en films al te vinden via de ftp sites van diverse universiteiten. En hoewel de kwaliteit toen nog te wensen overliet, was te voorzien dat dat binnen afzienbare tijd zou gaan veranderen.

Op het moment dat je geconfronteerd wordt met een verouderd businessmodel en teruglopende inkomsten, kon je maar twee dingen doen. Je kon erin berusten en langzaam ten onder gaan, of je kon je schouders er onder zetten en een nieuw model maken om weer geld te verdienen. Nu is er de derde optie. Je gaat naar de overheid, je klaagt en je stelt een commissie in. De commissie brengt dan een advies uit voor een heffing, zodat je niet zelf hoeft te investeren in een nieuw businessmodel voor je product. Ideaal. Maar als ik heel eerlijk ben, dan zie ik dat niet als meer dan een doekje voor het bloeden. Want succesvolle ondernemingen en succesvolle producten komen voor uit visie. Vanuit die visie komen ook de mogelijkheden om geld te verdienen met je product. En mocht dat niet meteen lukken, dan pas je je businessmodel wat aan, net zo lang tot je verdient. Want consumenten zijn best bereid om te betalen, als het maar is voor iets waarin ze waarde zien.

« Older posts Newer posts »

© 2024 Arne Hulstein

Theme by Anders NorenUp ↑