Als je een product verkoopt waarbij betrokkenheid belangrijk is, dan is het internet een prachtig verkoopkanaal. Je kunt verder gaan dan een platte advertentie en mensen echt enthousiast maken over het product dat je te bieden hebt. Maar daarin schuilt ook direct het gevaar.

Twee weken geleden deed ik een bestelling bij een webshop in een duidelijk niche product. Om het te willen hebben moet je geven om het milieu en een risicovolle stap willen zetten. “Niet goed, geld terug” kopt de site. Dat geeft vertrouwen en dus deed ik mijn bestelling. Nu, ruim twee weken later, is de brievenbus nog leeg en de rekening ook. Want het geld is natuurlijk wel afgeschreven. Omdat ik hier natuurlijk niet echt gelukkig van word, heb ik een poging gedaan om contact op te nemen. Via de site. Na wat zoeken vond ik een formulier. En dat was het. Verder niets. Dat bereidde me al voor op wat er zou komen na het invullen van het formulier. Niets.

Een aantal dagen na het versturen van het formulier kreeg ik wel een berichtje via twitter dat uitgezocht zou worden wat er met mijn bestelling gebeurd was. En daarna was het weer stil. Heel stil.

Als je een product verkoopt dat mensen aanspreekt op hun betrokkenheid, dan heb je geen andere keuze dan dat je betrokken bent. Geef mensen de mogelijkheid om eenvoudig contact met je op te nemen. En laat het weten als je het hebt gezien. Misschien nog ten overvloede, maar als je reageert via twitter en iemand reageert terug, dan wordt er verwacht dat je de dialoog geen stille dood laat sterven, maar dat je het gesprek aangaat.

Neem dit als een vuistregel: match je eigen betrokkenheid bij je klant tenminste met de betrokkenheid die je van je klant bij je product verwacht.

(Overigens heeft de organisatie uit het voorbeeld uiteindelijk mijn telefoonnummer op mijn site gevonden en mij naar aanleiding van tweets en een nieuw ingevuld formulier toch teruggebeld en het product opgestuurd.)