People, technology and life

Category: N95

Eind goed, al goed?

Over de afgelopen maanden heb ik regelmatig laten weten wat ik denk over de N95 die ik een jaar geleden heb gekregen van Vodafone. Het is uiteindelijk zo ver opgelopen dat ik een aangetekende brief heb verstuurd naar Vodafone met de opdracht zo snel mogelijk een stabiele oplossing te zoeken. En vodafone heeft weer geluisterd. Uiteindelijk. Na aardig wat heen en weer gepraat, krijg ik nu kosteloos een nieuwe N95 8Gb toegestuurd. Een mooie geste. Bedankt.

Maar moet ik nu dan zeggen dat ik tevreden ben? Uiteraard ben ik tevreden met de oplossing. Maar de afhandeling had nogal wat voeten in de aarde. Het lijkt erop dat een telecom aanbieder niet reageert op klachten, totdat er een aangetekende brief wordt verstuurd. En die ervaring delen anderen met mij. Sterker nog, het lijkt er op dat het de standaard modus operandi is van de telecom operators. Pas wanneer een aangetekende brief wordt verstuurd, met daarin ook een verwijzing naar het opzeggen van het abonnement, wordt actie ondernomen.

Maakt massa lui? Is het zo dat je minder moeite doet voor je bestaande klanten als je er een hoop hebt? Zijn de performance indicatoren voor de klantenservice van de telco’s te laag gesteld? Of is het gewoon zo dat de telco’s de push economie nog niet zijn ontgroeid? Wanneer dringt het door dat ik een individu ben, dat als persoon geholpen wil worden? Een individu die een relatie aan wil gaan met een leverancier? Langzaam zien we een aantal bedrijven de stap maken om hun klanten als personen te gaan behandelen. De telecom operators horen daar nog niet bij. Maar als er een komt die het gaat doen, dan ga ik over.

Vodafone countdown

Het is intussen 14 dagen geleden dat ik een sms kreeg van Vodafone. In die sms lieten ze me weten dat ik binnen 15 dagen een reactie zou krijgen op mijn aangetekende brief. Verbazend hoe Customer Care bij Vodafone zo goed kan timen dat hun reactie op het allerlaatste moment komt. Of misschien nog wel later. Ik ben uiteindelijk een bestaande klant die nog een tijdje aan een abonnement vast zit. Ter contrast, op mijn aangetekende brief van vorig jaar werd binnen drie dagen gereageerd. Maar in die brief wilde ik dan ook mijn contract opzeggen. Blijkbaar is dat heel anders dan mijn verzoek in deze brief om “op een goede manier van het netwerk van Vodafone gebruik te kunnen blijven maken”.

We zullen het zien. En dat terwijl ik altijd geleerd heb dat het duurder is om een nieuwe klant te winnen dan een bestaande te behouden. Doe je best Vodafone, want ik denk dat een andere partij die duurdere strijd anders gaat winnen.

Vodafone; klantenservice aflevering zoveel

Vanavond even bij de Vodafone klantenservice binnengelopen om te vragen of zij een mogelijkheid zien om mijn N95 weer mails te laten versturen. Na de laatste keer dat mijn telefoon geflasht is, krijg ik gewoon geen enkel mailtje meer de deur uit. De telefonische klantenservice verwees me naar de instellingen op de site. Maar na die aangepast te hebben, lukte het nog steeds niet. De winkel was de laatste poging. En het antwoord was verbluffend simpel. “Dan moet ik hem opsturen.”

Het kostte even moeite om me in te houden. Weer opsturen. De reden waarom ik herhaaldelijk naar Schiedam ben gereden. En dat voor het wijzigen van de instellingen. Maar, dat was nog niet het ergste dat mij vandaag verteld werd. Na wat aandringen vertelde de man achter de balie mij dat Vodafone meestal na drie reparaties actie onderneemt. Over het algemeen wordt dan de telefoon vervangen voor een andere. Prima geregeld dus. Een regeling waar ik wel gebruik van wil maken. Helaas is dat niet mogelijk. Omdat ik met mijn telefoon 200 kilometer heb gereden om hem niet vier keer twee weken kwijt te zijn voor de vier keer dat ik naar het Nokia Care Centre ben geweest. Want daar heb ik voor betaald en daar heb ik geen reparatiebonnen van Vodafone voor gekregen. En die heb ik daar voor nodig.

Een stevig staaltje klantenservice op de donderdagavond.

Schandpaal of stil protest?

Ik twijfel. Sinds vanmiddag twijfel ik steeds sterker. Eerder berichtte ik al dat de N95 regelmatig vastliep. Sinds vandaag wil ik de N95 officieel uitroepen tot mijn meest waardeloze Nokia ooit. Waar ik eind jaren negentig met de 5110 en daarop volgend de 6150 hele volksstammen probeerde te bekeren tot de Nokia, voel ik me nu in de steek gelaten. En dat terwijl de N95 intussen mijn 8e of 9e mobiele telefoon is en ik maar twee keer ‘vreemd’ ben gegaan. Een keer met een ‘Hi’ toestel en een keer met de Siemens van de Postbank actie.

En nu nam ik dan de grote stap. Van mijn perfect werkende 6310i stapte ik over naar de N95. Het toestel dat het allemaal kon. Internetten, bellen, foto’s maken, MP3’s spelen, gewoon alles. En ik leefde in de overtuiging dat mijn 3 jaar oude 6310i die bij elkaar gehouden wordt door super glue na een val van vier verdiepingen op een betonnen trap, eindelijk zijn laatste rustplaats kon gaan vinden. Maar niets is minder waar. Na de telefoon kort uit te hebben gezet tijdens een lunch, ging de N95 vanmiddag niet meer aan. De accu eruit en erin haalde ook niets uit. Vanavond lijkt hij het wel weer te doen, maar ik wil de kostbare draai-tijd niet verliezen en ga hem vanavond enkel gebruiken om weer een backup te maken. Voor de zekerheid. De zekerheid die mijn 6310 mij wel gaf. En nog geeft, want voor het rondje over de kermis gaat die met mij mee. En blijft de N95 thuis.

Maar wat is dan mijn twijfel? Mijn twijfel bestaat uit de vraag wat ik ga doen met mijn volgende actie. Na teleurstellende reacties van het Nokia Care Centre en de Vodafone klantenservice, heb ik besloten een brief te gaan schrijven. Ja, een ouderwetse brief op papier. En dat doe ik alleen als ik iets heel ernstig vind. Mijn twijfel bestaat er nu uit of ik die brief en de opvolgende reacties ook online ga zetten. Ik hoor graag jullie reacties. En die van Vodafone en Nokia natuurlijk.

Mobiel? Hoezo mobiel?

Je hebt producten die je koopt om mee te spelen. En er zijn producten die je koopt omdat je ze nodig hebt. Een mobiele telefoon heb je gewoon nodig. Zeker als je onderweg gaat naar het buitenland. Tot nu toe deden al mijn Nokia’s dat zonder enig probleem. Maar nu heb ik de N95. Misschien heb ik het enige maandag-model, maar mijn N95 werkt maar zelden zoals het hoort. Volgens de mensen in de Vodafone winkel is er niets aan te doen. Het is een telefoon met veel functies en als je die regelmatig gebruikt, dan kan dat wel eens mis gaan. Het Nokia care center zegt eigenlijk hetzelfde. Na 3 firmware updates te hebben gedaan in een periode van een aantal maanden, kwam ik vol goede moed in Frankrijk aan. Mijn goede moed zonk mij echter direct in de schoenen toen ik probeerde de wifi van de lokale McDonalds te gebruiken. Mijn telefoon crashte. En wel zoals hij nog niet eerder gedaan heeft.

De crashende telefoon werd het thema van de reis. Op geen enkele dag van onze vakantie heb ik mijn telefoon kunnen gebruiken zoals hij bedoeld was. Bellen ging heel af en toe en meestal pas na 22:00 nadat eerst de accu er een paar uur naast gelegen had en de telefoon daarna helemaal opgeladen was met de adapter. Overigens ook maar voor een telefoontje voordat het ritueel herhaald moest worden.

De bouwkwaliteit van de N95 is mij hierdoor ook wel erg tegengevallen. Er is geen mogelijkheid om de N95 extern te resetten. Natuurlijk is er een reset code. Die mag je intikken op de telefoon. Maar het probleem is dat je dat niet meer kunt zodra de telefoon gecrasht is. dus is de enige manier om de accu uit de telefoon te trekken. En daar is het klepje weer niet voor gemaakt. Mijn N95 Plum is intussen versierd met stukken isolatietape. Een roemloos einde voor een eerst zo intelligente telefoon. Vodafone zegt dat er niets aan te doen is. Ze kunnen hem innemen, dan ben ik hem 3 weken kwijt, wordt de oude firmware (2 versies terug) er weer opgezet en dan krijg ik hem weer terug. Met beschadigd klepje natuurlijk. En Nokia? Van Nokia hoor ik niets. Misschien moet ik daar maar eens een brief aan gaan wijden. Misschien dat ze me dan wat inzicht kunnen geven in de echte werking van de N95…

Lang leve de smartphone…

Al jaren was ik een trouwe gebruiker van Nokia mobiele telefoons. Ik begon met een gekregen 5110 en zodra ik mijn eerste baan begon kwam er een 6150. Geweldig. Een heerlijke telefoon. Zeker toen ik na een tijdje een carkit in mijn Alfa had laten bouwen. Ik heb vele kilometers verbeld. Ook de modem functie via het kabeltje was een uitkomst. Al in 2000 zat ik in de trein mailtjes te versturen. Het moet er voor mijn medepassagiers vreemd uitgezien hebben, maar mijn internet was mobiel. Zij het ontzettend traag. Ruim 4,5 jaar hield de 6150 het bij mij uit. Toen stapte ik over op de 6310i. Meer van hetzelfde. Onverwoestbaar, prima accu en duidelijk en gemakkelijk in gebruik. Als geweldige feature kon je bij de 6310i meerdere telefoonnummers aan een naam koppelen. Een uitkomst voor een groot adresboek als dat van mij.

Afgelopen oktober waagde ik een nieuwe stap in mijn mobiele carriere. Ik wilde een smartphone. Op dat moment was de N95 het topmodel van Nokia. Direct een voorsprong op de concurrentie dus, want ik was echt een Nokia fan. HTC alternatieven met Windows Mobile werden al snel afgeschreven door de verhalen van crashende telefoons. De iphone stond niet op het lijstje, want die was hier immers niet bij mijn provider te bestellen en had geen umts internet. En als ik nu aan de smartphone ging, dan wilde ik wel snel internet. Door wat geharrewar met abonnementen had Vodafone nog wat goed te maken met me. Dat goedmaken gebeurde door het gratis verstrekken van een nieuwe N95, waar die in de winkel nog met een paar honderd euro bijbetaling werd aangeboden. De timing was perfect en op mijn verjaardag werd de telefoon afgeleverd. Heerlijk. Een nieuwe gadget. En met het prima Nokia gevoel.

Intussen zijn we een half jaar verder en schrijf ik dit terwijl mijn trouwe 6310 naast me ligt. De N95 is namelijk voor de vierde keer in een half jaar gecrasht met fatale gevolgen. Omdat het een Vodafone branded versie is, kan ik hem zelf niet updaten. Dat moet dus bij een Nokia care center. Ongelofelijk frustrerend voor iemand die de telefoon zeer intensief gebruikt en hem ook nog eens elke dag moet opladen. Zeker mobiel internet wordt deze dagen weer node gemist. Na de laatste keer had ik besloten vrijwel geen externe applicaties meer te installeren. Ik gebruikte hem bijna voor niets anders meer dan internet, mailen, foto’s maken en natuurlijk bellen. En dan toch weer… Ik erger me er nu gewoon aan. De N95 is een prachtig toestel met veel gebruiksgemak. Als het werkt. En dat is de crux. Ik zit nu met gekromde tenen te luisteren naar vrienden met iphones die zonder problemen functioneren. Ik zie op kantoor de Windows Mobile HTC’s rondvliegen zonder grote mankementen. En ik zit hier. Met een dode N95. Nokia, doe er wat aan, want volgende keer wordt het toch echt een ander merk.

© 2024 Arne Hulstein

Theme by Anders NorenUp ↑